donderdag 16 januari 2014
SUPERNATURAL IMPLICATIONS OF THE CURRENT MIDDLE EAST
The Beast : Obama sends Messianic Kerry to Rome ahead of Pope Francis trip to Israel
THEY ARE ALL TRAITORS OF JERUSALEM! BUT GOD WILL NOT BE MOCKED!
This is a very Scary Prophetic video:
Zechariah 12:3
"And in that day will I [God, the Lord] make Jerusalem a burdensome stone [a stumbling block] for all people: all [politicians, popes, etc.] that burden themselves with it shall be cut in pieces, though all the people of the earth be gathered together against it."
Joel 3:1,2
"For, behold, in those days, and in that time, when I shall bring again the captivity of Judah and Jerusalem. I will also gather all nations, and will bring them down into the valley of Jehoshaphat, and will plead with them there for my [Jewish] people and for my heritage Israel, whom they have scattered among the nations, and parted [divided] MY LAND."
Read: Joel chapter 3 !!!
EP-voorzitter Schulz laat anti-Israëlgezicht zien
door Laurence Stassen
Afgelopen maandag heb ik, namens de PVV, tijdens de opening van de plenaire sessie in Straatsburg de voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, verzocht één minuut stilte te houden ter nagedachtenis aan Ariel Sharon.
Zonder enkele opgaaf van reden wees voorzitter Schulz het verzoek van de hand. Het is diep triest te moeten constateren dat de voorzitter klaarblijkelijk níet het fatsoen en het respect kan opbrengen de voormalige premier van Israël, een bevriende staat, een laatste eerbetoon te bewijzen. Hij toont daarmee zijn ware gezicht: zijn anti-Israëlgezicht.
Inmiddels heb ik per brief alsnog een verklaring van voorzitter Schulz voor het afwijzen van het PVV-verzoek geëist. In het Europees Parlement is het immers gebruikelijk om (voormalige) leiders van bevriende staten, na hun overlijden, middels één minuut stilte te eren. Maar Sharon wordt níet herdacht? Waarom niet? Wat zit daarachter? Het Europees Parlement, met voorzitter Schulz voorop, heeft zijn anti-Israëlhouding en zijn naar de Palestijns-islamitische wereld hangende oren nooit onder stoelen of banken geschoven…
Enkele voorbeelden:
In april 2013 heeft Mahmoud Abbas, leider van de Palestijnse Autoriteit, op een conferentie in Rahmallah gesteld dat Palestijnen, die Israëlische joden ombrengen, daarvoor níet zouden kunnen worden gestraft. Isabelle Durant, vicevoorzitter van het Europees Parlement die namens Martin Schulz op deze conferentie aanwezig was, nam hier in haar speech geen afstand van. Terwijl Durant beweert dat Israël zich m.b.t. Palestijnse gevangenen aan mensenrechtenschendingen schuldig zou maken, rept ze verder met geen woord over het feit dat onder de gevangen ook Palestijnen zitten die joden hebben vermoord of dat alleszins van plan waren? Het is de wereld op z’n kop!
Reeds in 2009 heeft voorzitter Schulz bovendien gezegd Hamas, een terroristische organisatie die de vernietiging van Israël nastreeft, als ‘democratisch gekozen te accepteren’. Hij is van mening dat men met de terroristen van Hamas in gesprek moet blijven en dat Hamas ‘noodzakelijk is voor het bereiken van vrede’. Een grotere contradictie is onmogelijk! Tekenend is ook dat Yasser Arafat, na zijn overlijden, ‘uiteraard’ wél in het Europees Parlement werd herdacht… Maar Sharon ‘natuurlijk’ niet…
Voorzitter Schulz, Palestijnenknuffelaar pur sang, is met zijn anti-Israëlhouding een grote schande.
Bron: dagelijksestandaard
woensdag 15 januari 2014
Israëlische nederzettingen in betwist gebied zijn juridisch gezien niet illegaal
Nederlandse bedrijven en instellingen (Royal Haskoning, Vitens en PGGM) hebben recentelijk besloten hun samenwerking met Israëlische partners te beëindigen met een verwijzing naar internationaal recht. Ze willen betrokkenheid bij projecten in de wat meestal genoemd worden ”bezette” gebieden en ”illegale” nederzettingen kennelijk vermijden.
Deze benadering past helemaal in de huidige BDS-campagne (”Boycot, Divestment and Sanctions”) tegen Israël. De verwijzingen naar het internationaal recht zijn echter zeer aanvechtbaar. De gebieden kunnen namelijk niet zomaar als bezet worden gekwalificeerd en de nederzettingen niet als illegaal.
Eerst over de gebieden. Na de Zesdaagse Oorlog in juni 1967, waarin Israël zich moest verdedigen tegen Arabische staten, kwamen Judea en Samaria, inclusief Oost-Jeruzalem, in Israëlische handen. Dit was gebied ten oosten van de in 1949 tussen Israël en Jordanië overeengekomen wapenstilstandslijn. Zij worden sindsdien meestal aangeduid als ”bezette gebieden”.
Dit is mijns inziens ten onrechte, in de eerste plaats vanwege het Palestinamandaat van de Volkenbond uit 1922, dat via de overgangsregeling in het VN-Handvest (artikel 80) nog steeds relevant is. Hierin wordt de vestiging van het Joodse nationale tehuis voorzien in het gehele gebied tussen de Middellandse Zee en de Jordaan. Deze gebieden maken in dit perspectief deel uit van de staat Israël. Ze vormen ook het historische ‘hart’ van het land.
Israël heeft er overigens, afgezien van Oost-Jeruzalem, geen soevereiniteitsclaim op laten gelden. Ze zijn op basis van de Osloakkoorden met de Palestijnen inzet van onderhandelingen over de definitieve status. Voorlopig geldt er een regime waarbij Palestijns zelfbestuur is ingevoerd in Judea, Samaria (Westbank) en de Gazastrook, met behoud van de verantwoordelijkheid van Israël voor de externe veiligheid en de bescherming van de Joodse nederzettingen.
Verder moet worden opgemerkt dat Israël toen het zich in 1967 opnieuw moest verdedigen tegen Arabische agressie niet het grondgebied van andere staten heeft ingenomen; het ging om gebieden die Jordanië en Egypte in 1948 zonder rechtsgrond hadden bezet na een agressieoorlog. De in artikel 2 van de Vierde Geneefse Conventie voorziene situatie van bezetting van een gebied van een verdragspartij (Jordanië of Egypte) door een andere verdragspartij (Israël) deed zich dus niet voor.
Het internationaal recht veroordeelt agressie (art. 2 lid 4 VN-Handvest) maar laat het gebruik van geweld ter zelfverdediging toe (art. 51 VN-Handvest). Zoals Schwebel, ooit president van het Internationaal Gerechtshof, heeft gesteld, is het relevant om vast te stellen of een gebied verworven is in een agressieoorlog dan wel in een verdedigingsoorlog. Hij erkent het beginsel dat het verwerven van gebieden door middel van oorlog ontoelaatbaar is. Maar vanwege het nog algemener beginsel dat er geen recht ontleend kan worden aan onrecht komt Schwebel toch tot de conclusie dat de claim van Israël relatief gezien sterker is dan die van Egypte en Jordanië. Van een ‘Palestijns volk’ was in 1967 nog geen sprake. Pas later zijn de claims van Palestijnse Arabieren in termen van zelfbeschikkingsrecht geformuleerd.
Om deze en meer redenen moeten we ten aanzien van de in 1967 door Israël verworven gebieden concluderen dat de kwalificatie ”bezette gebieden” niet op haar plaats is. Het is daarom zuiverder om te spreken van ”betwiste” of ”omstreden” gebieden.
Het voorgaande is van belang voor de status van de Joodse nederzettingen in de omstreden gebieden. Door de critici van Israël worden deze als een ernstige inbreuk op het internationaal recht gezien en als een voornaam obstakel op de weg naar vrede in het Midden-Oosten. Dat standpunt is niet terecht.
De nederzettingen bevinden zich op het oorspronkelijke gebied van het mandaat. Krachtens artikel 6 van dit mandaat hebben Joden het recht zich hier te vestigen. In de tot dusverre met de vertegenwoordigers van de Palestijnse Arabieren gesloten akkoorden worden de nederzettingen dan ook niet als illegaal bestempeld. Het in 1995 tussen Israël en de Palestijnse Arabieren gesloten interim-akkoord over de Westbank en de Gazastrook bepaalt uitdrukkelijk dat Israël verantwoordelijk is voor de veiligheid van de nederzettingen.
Tegenstanders stellen dat de nederzettingen in strijd zijn met het in artikel 49 lid 6 van de Vierde Geneefse Conventie aan een bezettende macht opgelegde verbod om delen van zijn eigen bevolking te deporteren of te verplaatsen naar bezette gebieden. Achtergrond van deze bepaling is echter de massale nazi- en Sovjetpraktijk. Zij deporteerden delen van hun eigen bevolking naar bezet gebied om politieke en raciale redenen, of om die gebieden te koloniseren. Als Joodse settlers zich op basis van het mandaat vrijwillig vestigen, is er van een gedwongen deportatie of verplaatsing echter geen sprake.
door Dr. Matthijs de Blois
De auteur is als universitair docent verbonden aan de afdeling staatsrecht, bestuursrecht en rechtstheorie van de faculteit rechtsgeleerdheid van de Universiteit Utrecht.
Bron: brabosh
dinsdag 14 januari 2014
Uzi Landau: We Must Stop Calling Ourselves 'Occupiers'
Israeli Tourism Minister Uzi Landau earlier this month inaugurated a new visitors center in the Jewish “settlement” of Sussia south of Hebron, and said the Jewish state must stop referring to itself as an “occupier” before it can expect anyone else to do the same.
“In the past we had arguments [over whether or not to remain here], but we always said it is our [land],” noted Landau. “But for the past 20 years we have been calling ourselves ‘occupiers,’ so what do we expect from everyone else?”
According to Landau, Israel needs to do a full 180 degree turn in how it approaches the subject. “This is our land! This is our homeland!” the minister stated emphatically. “We need to build without reservation and act as though we belong here.”
Landau urged Israelis and Jews everywhere to get back in touch with their roots, to realize the nation that God intended them to be, by visiting the ancient places like Sussia.
Source: israeltoday
Lees: Minister van Toerisme Uzi Landau: onszelf geen ‘bezetters’ noemen
Uzi Landau visiting the Jewish “settlement” of Sussia south of Hebron
maandag 13 januari 2014
Israëlische Arabieren willen niet in 'Palestina' wonen
East Jerusalem's 'Arab Muslim QuarterDe Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman heeft voorgesteld, enkele overwegend Arabische steden in Israël over te dragen aan een toekomstige Palestijnse Staat, en in ruil de grote Joodse blokken nederzettingen in Israël te integreren.
Het lijkt een win-win situatie voor alle betrokkenen. Israël hoeft geen honderdduizenden Joden uit hun huizen te verdrijven, en honderdduizenden Arabieren zouden eindelijk vrij zijn van het onderdrukkende racisme waaronder zij momenteel leven.
Maar de betreffende Arabieren verzetten zich fel tegen dit voorstel. Ze zijn Palestijnen met Israëlisch staatsburgerschap, en dat willen ze ook blijven.
Arabieren vormen ongeveer een vijfde van de bevolking van Israël. Wie een Israëlisch paspoort heeft, heeft recht op sociale zekerheid, kan gebruik maken van ruime educatieve mogelijkheden, geniet vrijheid van godsdienst, van meningsuiting en om te reizen. Allemaal voordelen die deze Arabieren niet willen opgeven voor een onzekere toekomst onder een Palestijnse regering, die islamistische is (zoals in Gaza) of corrupt (zoals in Judea en Samaria).
Adal Mahajna , een Arabische verzekeringsagent, zei tegen Ynetnews: 'Ook wanneer we onszelf Palestijnen noemen, geeft de meerderheid van ons er de voorkeur aan, in Israël te blijven'.
Andere Palestijnen noemden Liebermans voorstel voor een landruil zelfs racistisch: 'Een groot deel van de Arabische bevolking zal nooit instemmen met het opgeven van het Israëlisch staatsburgerschap'. Bovendien zou een landruil de betrokken personen afsnijden van hun familieleden, vrienden en kennissen in de Israëlische steden: 'Dat zou een opstand veroorzaken'.
Ook een groot deel van de Arabische bevolking in Oost-Jeruzalem zeggen anoniem liever onder Israëlische regering te leven. Maar wie zoiets openlijk zegt, moet rekening houden met ernstige represailles door de Palestijnse leiders.
Arabische leden van de Israëlische Knesset, die zich nadrukkelijk 'Palestijn' laten noemen, en die regelmatig de Joodse Staat van racisme beschuldigen, zeggen nu zeer beslist dat zij geen burgers van een nieuwe Palestijnse Staat zullen worden.
Bron: israeltoday
Read: Palestinians Prefer to Live in 'Racist' Israel
Gaza's 'Parting Gift' to Sharon: A Rocket Attack
Gazan Islamic Arab terrorists "saluted" Ariel Sharon on the occasion of his funeral Monday by firing two rockets at the Negev Monday afternoon. The rockets hit an area north of Sderot at about 4 p.m., several hours after Sharon's funeral concluded. There were no injuries and no damage reported.
"Two projectiles landed in an open area in the Shaar HaNegev region," an IDF spokeswoman told AFP, referring to the area around the northern border with Gaza, without specifying exactly where they struck. Sderot, which lies very close to the Gaza border, is located just four kilometres (2.5 miles) west of Sycamore Ranch.
Earlier in the day, Gaza Arab terrorists fired several rockets. However, the IDF said that those rockets were aimed at the sea, and were apparently "test shots".
The Iron Dome system was also on alert. The IDF issued a warning to Hamas, threatening to take immediate and strong action against the terror group if Gaza Arab terrorists attacked Israel during the funeral.
Source: Arutz7
Read: IDF hits Gaza after rocket fire at end of Sharon funeral
Former Prime Minister Ariel Sharon Laid to Rest
Read: Sharon's last journey ends with family farm burial; two rockets were fired from Gaza, close to Sharon's ranch
Lees: Israël en buitenlandse leiders [incl. Geert Wilders] bij begrafenis Sharon
Abonneren op:
Posts (Atom)
