Het Israëlische wetgevende ministeriële comité heeft een wetsontwerp goedgekeurd waarin de Israëlische hoofdstad een speciale ontwikkelingsstatus krijgt zodat er makkelijker, sneller en meer gebouwd kan worden - ook in het door de Palestijnen opgeëiste oostelijke en noordelijke deel van de stad. De boodschap van Israël aan de rest van de wereld is duidelijk: bekijken jullie het maar met jullie bemoeizucht, wij bouwen in héél onze hoofdstad waar en wanneer wij dat willen.
Dankzij de goedkeuring van het comité zal het wetsontwerp binnenkort aan het parlement, de Knesset, worden voorgelegd. Nu al hebben 45 parlementsleden laten weten voor de wet te zullen stemmen, waardoor de algemene verwachting is dat deze zal worden aangenomen.
In de wet krijgt Jeruzalem een jaarlijkse overheidstoelage en zal er meer geinvesteerd worden in onderwijs, huizen en werkgelegenheid. Hierdoor krijgt de Israëlische hoofdstad de hoogste prioriteitsstatus in het land. Het doel is om de recente exodus van jonge stellen tegen te gaan en om de status van Jeruzalem als hoofdstad van de Joodse staat te versterken.
'De echte boodschap van het aannemen van deze wet is de gewijzigde houding van de regering ten opzichte van Jeruzalem, en een signaal dat er spoedig weer gebouwd zal worden in de stad,' verklaarde Nationale Unie parlementslid Uri Ariel, de initiatiefnemer van het wetsontwerp. Daarbij zal de nadruk gelegd worden op het bouwen van betaalbare huizen en het vergemakkelijken van het plan- en goedkeuringsproces.
Omdat veel toekomstige bouwlocaties in Pisgat Ze'ev, Gilo, Ramot, N'vei Yaakov en Har Homa liggen -wijken die tijdens de Zesdaagse oorlog in 1967 werden bevrijd van de Arabische bezetting- zal er ongetwijfeld kritiek komen van linkse oppositiepartijen op het plan, omdat de hele wereld wil dat Israël de helft van haar hoofdstad opgeeft zodat deze de hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat kan worden.
Hoewel bezoekers van de stad geen verschil opmerken tussen de wijken die vóór 1967 bij Israël hoorden en de wijken die er 43 jaar geleden aan werden toegevoegd, ziet het grootste deel van de internationale gemeenschap Joodse bouwprojecten in oost Jeruzalem als 'nederzettingen'. Al in 1980 nam Israël echter een wet aan waarin werd verklaard dat heel Jeruzalem de enige, ongedeelde hoofdstad van het land is en zal blijven.
Uri Ariel ziet de nieuwe wet als een eerste stap om Jeruzalem ook in Israël zelf weer op de kaart te zetten, zodat de stad weer aantrekkelijk wordt voor jongeren en voor kleine- en middelgrote bedrijven. De laatste jaren is de ontwikkeling van de stad met name in het gedrang gekomen door politieke druk uit Washington, dat nog steeds hoopt een akkoord tussen Israël en de Palestijnen te kunnen bewerkstelligen over de oprichting van 'Palestina' in oost Jeruzalem en in de van oudsher Joodse gebieden Judea en Samaria.
Minister Moshe Kachlono van Communicatie was hierover glashelder: 'Iedereen bij de Palestijnen of in de wereld die verwacht dat de huidige regering buitenlandse claims op de soevereiniteit van onze hoofdstad zal erkennen, vergist zich en is misleid.' (1)
Bron: XanderNieuws
(1) Arutz 7
