Iedere drie maanden moeten we voor een korte tijd Israël verlaten. Visumperikelen. Voordeel is dat we onze (klein)kinderen en vrienden kunnen zien. Ook is het boeiend om de ontwikkelingen in christelijk Nederland een beetje bij te houden. Opvallend is het enorme aantal conferenties en activiteiten dat georganiseerd wordt. Als die activiteiten representatief zijn voor de geestelijke bloei in ons land dan zou dat veelbelovend zijn. Je zou de kerk met een schip kunnen vergelijken; het volgt een bepaalde koers, aangegeven met boeien die regelmatig verplaatst moeten worden door de invloed van steeds veranderende omstandigheden. Laten we wel wezen, de omstandigheden zijn de laatste paar jaar enorm gewijzigd. De islamdraak laat zich ongeremd van haar werkelijke kant zien, anti-semitisme steekt de kop op, Israël raakt steeds meer in de klem. De hoogste tijd om de koers van het ‘kerkschip’ eens te checken. Moeten de boeien niet verplaatst worden? Ik hoor en lees nog immer over de zelfde onderwerpen; de onvermijdelijke opwekking die aanstaande is en het welvaartsevangelie dat steeds hoger van de toren geblazen wordt. Intussen slaat de vermoeidheid in de kerk onverbiddelijk toe. Terwijl juist nu de kerk zou moeten ontwaken. Wat is er aan de hand?
Wandelend over de muren van Jeruzalem hoorde ik enige tijd geleden klokken luiden van de talloze christelijke kerken die de Olijfberg en de Zionsberg in de Oude Stad opsieren. De meeste kerken die hun klokken over Jeruzalem laten galmen hangen fier de vervangingsleer aan; de onfrisse theorie dat de kerk de plaats van Israël zou hebben ingenomen (met uitzondering van de vervloekingen, die gelden voor het Joodse volk.) Gelukkig hebben veel kerken inmiddels afstand genomen van deze vervangingsleer maar toch zijn er nog heel wat kerken en gemeenten, juist in de meer vrijere en charismatische kringen, die stilletjes deze theologie nog immer omhelzen.
Voor de Joodse bevolking wekt dit klokgelui pijnlijke herinneringen op. Christelijk klokgelui herinnert immers aan de inquisitie, de kruistochten, de pogroms. Nee, kerkgeluid en Jeruzalem gaan niet samen. Predikanten en kerkgangers zouden die gigantische kerkklokken binnenin de kerk moeten ophangen. Laat die klokken binnen de kerk klinken! Wat een herrie zou dat geven. De kudde zou ontwaken. Daar kan geen conferentie tegenop… Als je het beeld van een schip even vasthoudt, dan zou je de kerkklokken kunnen vervangen door een scheepsbel. Laat hem luiden. Als het kerkschip de huidige koers aanhoudt zal schipbreuk onvermijdelijk zijn. De scheepsbel zal de gemeente wakker luiden. De boeien zijn verplaatst. Het schip zal koers moeten wijzigen. Waarheen? De steven wenden richting Jeruzalem, lijkt me. Dat is de lokatie waar we uitzien naar de Messias. Daar zal het eindspel zich gaan afspelen. Wie Israël zegent wordt gezegend. Jij en ik, gelovigen ‘uit de heidenen’ (niet Joden) zijn de enig overgeblevenen die voor Israël in de bres kunnen staan. Wij spelen een onmisbare rol in het eindspel.
Jesaja 62 roept ons op om ‘omwille van Sion niet te zwijgen en omwille van Jeruzalem niet stil te zijn’. Verderop staat te lezen: ‘Jeruzalem, Ik heb wachters op je muren gezet dihttp://www.blogger.com/img/blank.gife nooit zullen zwijgen, dag noch nacht. Jullie die een beroep doen op de HEER, gun jezelf geen rust en gun Hem geen rust…’ Dat is precies wat we doen. Iedere dag herinneren we God aan Zijn beloften. Zoals Johannes de Doper de komst van Yeshua (Jezus) voorbereidde, zo zal de gemeente de weg gaan banen voor Zijn wederkomst!
Ik zie je binnenkort op de muren van Jeruzalem!
Bart Repko
Bron: Never Be Silent
Gisteravond waren Henoch en Marcel-Benjamin aanwezig bij een samenkomst met deze zeer geïnspireerde redenaar. Wij waren zeer aangeraakt door zijn zeer scherpe analyse en diagnose van het lichaam van Jesjoea (de Gemeente) in Nederland. Wij genoten zeer van zijn bij tijd en wijle provocerende opmerkingen. Hij riep een gideonsbende op om Wachter te zijn op de muren van Zion, en dit zullen wij dan ook met dit Blog, Bizrat HaShem, blijven doen!
Zie ook: Wachters op de Muren van Jeruzalem
Bart Repko "Steen door de ruit" (Boek)
