Israëlische automobilisten kunnen in de toekomst, dankzij recente gasvondsten, wellicht ook aardgas tanken.
Israël heeft in de afgelopen jaren voor de kust van Haifa belangrijke gasvondsten gedaan. De voorraden zijn groot genoeg om het land de komende tientallen jaren van aardgas te voorzien. Volgens een deskundige kan Israël in de toekomst bovendien gigantische hoeveelheden olie produceren.
Van het gas dat in de afgelopen jaren in Israël werd verbruikt, is 60 procent afkomstig van het Yam Tethysveld in de Middellandse Zee ten westen van Ashkelon. Voor de overige 40 procent was Israël afhankelijk van de gasaanvoer uit Egypte.
In 2008 begon de Eastern Mediterranean Gas and Oil Company (EMG) met de aanvoer van aardgas uit Egypte via een onderzeese pijpleiding tussen al-Arish en Ashkelon. Het Egyptische gas zou worden gebruikt voor de opwekking van elektriciteit in Israël.
Maar na de val van president Hosni Mubarak hebben saboteurs in de Sinaï de leiding bij al-Arish opgeblazen, waardoor de aanvoer naar Israël, Jordanië en andere landen voor enige tijd werd onderbroken. Inmiddels zijn de leveranties weer hervat.
Tamar
Het goede nieuws is echter dat Israëlische bedrijven in 2009 op ruim 80 kilometer van de kust ten westen van Haifa de aardgasbel Tamar hebben ontdekt. Dit veld bevat 240 miljard kubieke meter aardgas. Vorig werd bovendien het Leviathanveld aangeboord, dat een voorraad van 450 miljard kubieke meter bevat. Op het ogenblik verbruikt Israël per jaar 5 miljard kubieke meter, maar in de toekomst zal er sprake zijn van een toename van de consumptie.
In 2013 begint een consortium van het Amerikaanse bedrijf Noble Energy en de Israëlische bedrijven Delek Group, Dor Gas Exploratie en Isramco Negev met de winning van aardgas uit het Tamarveld. Het consortium heeft vergunningen verworven voor de exploitatie van het Leviathanveld.
De velden bevatten zo veel aardgas dat Israël in de toekomst bovendien export kan overwegen. De gaswinning zal ook bijdragen aan de eigen economie. De verwachting is dat er nieuwe bedrijven kunnen worden opgericht, omdat de afhankelijkheid van olie afneemt. Het toenemende gebruik van aardgas in plaats van olie zal bovendien positieve gevolgen voor de gezondheid hebben.
Libanon
Het nieuws over de Israëlische exploitatie van gasvelden in zee is in Libanon slecht gevallen. Tussen Israël en Libanon bestaat verschil van mening over de grensafbakening op zee. Israël heeft, op grond van tussen Cyprus en Libanon gemaakte afspraken, een voorstel over een demarcatielijn ingediend bij de Verenigde Naties (VN). Libanon heeft een eigen lijn getrokken, en die eveneens bij de VN gedeponeerd. Er is dus een gebied dat in het geding is.
Het is onzeker of de VN als scheidsrechter zal willen optreden. Landen maken daar doorgaans namelijk zelf bilaterale afspraken over. Het probleem tussen Israël en Libanon is echter dat beide landen geen betrekkingen met elkaar onderhouden.
Volgens dr. Brenda Shaffer van de Haifa Universiteit en andere deskundigen liggen Tamar en Leviathan duidelijk binnen het Israëlische gebied. In het omstreden gebied kan in de toekomst mogelijk ook gas gevonden worden.
De ruzie over de zeegrens is volgens haar vooral bestemd voor binnenlands gehoor in Libanon. Maar de belangen van Libanon zelf kunnen schade ondervinden van de ophef over de afbakening. Op het ogenblik bestaat er namelijk vanwege de grote hoeveelheid plaatsen op de aarde waar gas gevonden kan worden, een competitie om investeerders aan te trekken.
„Als er een conflict bestaat over grenzen, zal dat investeerders bij Israël en Libanon wegjagen. Libanon heeft daarvan het meest te verliezen, omdat het nog maar net meespeelt. Zowel Israël als Libanon zal er baat bij hebben als ze een overeenkomst sluiten over de lijn.”
Aanslagen
Het Israëlische veiligheidsdiensten houden er rekening mee dat de Hezbollahbeweging in Libanon zich in de toekomst geroepen zal voelen om aanslagen te plegen op de maritieme platforms. Aanvallen met raketten, torpedo’s en explosieven behoren tot de mogelijkheden.
De Israëlische krant Globes meldde vorige maand dat onbemande marineboten van de Rafaël Defensie Industrie de gasvelden op de Middellandse Zee gaan bewaken. Dit zeevoertuig is 11 meter lang, bereikt een snelheid van 70 kilometer per uur, kan vele uren op zee blijven en is voorzien van geavanceerde radar- en wapensystemen. Een commandopost op land kan de wapens activeren.
Ook citeerde Globes op grond van buitenlandse media dat de luchtmacht routinevluchten met onbemande vliegtuigen uitvoert boven de gasvelden. Israël houdt dus de vinger aan de pols.
Olie uit Judea
Israël zal in de toekomst niet alleen gas, maar mogelijk ook belangrijke hoeveelheden olie produceren. Op het ogenblik wint Israël kleine hoeveelheden olie bij Rosh Haayin.
Het kan zijn dat er zich onder de huidige Tamar- en Leviathanbellen grote hoeveelheden olie bevinden. Deze olie bevindt zich op zeer grote diepte, en de winning zou technisch niet eenvoudig zijn.
In een interview met Globes zei dr. Harold Vinegar, een vroeger hoofd wetenschap bij Shell, dat de kans dat Israël reguliere olie vindt niet groot is, maar dat het land wel in staat zal zijn gigantische hoeveelheden olie te produceren uit schalie, een soort leisteen, in het Judese laagland. Door nieuwe methodes zou de productie van olie uit dit oliehoudend gesteente milieuvriendelijk en kostenbesparend zijn.
Het bedrijf Israel Energy Initiatives hoopt binnenkort met proefwinning te beginnen. „Binnen een paar jaar zal Israël een van de grootste producenten van olie en gas in de wereld worden”, aldus Vinegar.
Bron: Ref.Dagblad
Lees: Zijn olie en gas vondsten in Israël een profetisch signaal
