Afgelopen zaterdag werd herdacht dat de Israëlische dienstplichtige militair Gilad Shalit door ontaarde terroristen werd ontvoerd vanaf Israëlisch grondgebied.
Sindsdien is er een keer een videoboodschap vrijgegeven door de lafaards van Hamas. Verder contact wordt door de terroristen niet toegestaan, Geen bezoeken door het Rode Kruis, geen pakketjes of brieven van zijn familie en al helemaal geen bezoek van wie dan ook. Cynisch links beweert, natuurlijk, dat het de schuld van Israël is omdat er genadeloze terroristen in Israëlische gevangenissen worden vastgehouden. Cynisch links draait er de hand niet voor om de compleet onnvergelijkbare situaties met elkaar te vergelijken.
Daar waar de Palestijnse terroristen recht hebben op bezoek, brieven, recreatie en onderwijs heeft een dienstplichtig soldaat niets. Stel dat Israël de gevangen terroristen dezelfde behandeling zou geven als dat Shalit krijgt, dan zou de wereld te klein zijn, maar de gevangen genomen Shalit daar hoor je cynisch links niet over, dat is tenslotte de schuld van Israël.
Israël wil gevangenen ruilen. Duizend Palestijnse terroristen tegenover een Jood. Dat zegt veel over de waarden Een Jood is dus duizend Palestijnen waard. De onderhandelingen verlopen via een Duitse bemiddelaar. Hamas weigert te ruilen. Dat heeft meerdere redenen. Een reden is dat zij geen gezichtsverlies willen leiden. Om dit te bewerkstelligen eisen zij het ondenkbare van Israël. Israël is bereid terroristen te ruilen voor een dienstplichtige soldaat. Israël is niet bereid Israëlische Arabieren vrij te laten die terreurdaden hebben gepleegd of hebben helpen plannen. Dat ziet Israël terecht als een inmenging in binnenlandse aangelegenheden. Hamas weet dat en zal daarom die eis niet laten vallen. Gezichtsverlies gaat ver in de Arabische wereld.
Dinsdag vaart de haatflotilla richting Gaza om solidariteit met Hamas te uiten. Ik durf te wedden dat er niet een op die boot zit die zal willen pleiten voor de vrijlating van Gilad Shalit. Cynisch links en islamisten, a match made in hell.
Bron: www.dagelijksestandaard.nl
Gilad Shalit, 5 years of captivity
