"Zelfs uitgedrukt in zuiver wettelijke termen, houdt Israël geen enkele vierkante centimeter bezet van Judea en Samaria [`Westelijke Jordaanoever´]"
door Hagai Segal [Ynet]
Aan de era van de `bezetting van gebieden´ is deze week een einde gekomen. Eindelijk! Een commissie die werd voorgezeten door rechter Edmund Levy en die bestond uit hogere juristen ging op één been staan door te onderstrepen dat Israël geen bezettende macht is in Judea en Samaria, integendeel: het is de rechtmatige eigenaar!
In diplomatieke termen is dit een problematische stelling. Leken zullen niet kunnen begrijpen hoe de bevindingen van Levy ‘s Comité te rijmen vallen met de Israëlische retoriek van de afgelopen decennia, van de vroegere uitspraak van oud-premier Sharon in Latrun tot aan de recente toespraak van premier Netanjahoe in Bar-Ilan. Zij zullen de bevindingen als een frauduleuze truc bekijken met het doel om de morele plicht uit te wissen van het schenken van een staat aan zijn rechtmatige eigenaars van het land. Naar hun mening is dit al sinds de oudste tijden Arabisch grondgebied geweest.
Terwijl elk Christelijk boekenrek een Bijbel bevat die het tegendeel beweert, hebben de Joden het zelf geleidelijk aan vervangen door een verschillend heilig boek. Zijn 10 geboden omvatten “twee staten voor twee volkeren”, “gij zult niet bezetten” en zo verder. Nu zal het moeilijk worden om die in overeenstemming te brengen met het rapport van Levy.
Inderdaad zal dit moeilijk worden en wat dan nog? Een belangrijk wettelijk principe beweert dat de oordelen niet aan de grillen van de publieke opinie moeten worden aangepast. De duidelijke rol van achtenswaardige rechters is het onkruid van vooroordelen en stereotiepe leugens te verwijderen, zoals de bewering dat Israël Judea en Samaria zou bezetten. De welbespraakte woordvoerders van het Peace Kamp (vredeskamp) voedden dit vol overgave. Zij hebben een vals beeld gecreërd alsof deze mening door alle juristen ter wereld wordt gedeeld, met uitzondering dan van een paar betekenisloze rechtse rakkers hier en daar.
Wettelijk vacuüm
Het Comité van Levy heeft dit valse beeld compleet verbrijzeld. Het herinnerde ons eraan dat eveneens in zuiver wettelijke termen, Israël geen duimbreed van Judea en Samaria bezet. Dit is een gebied dat minder dan 100 jaar geleden ons werd toegezegd door één van de meest prominente forums van die tijd, namelijk de Conferentie van San Remo. Een Palestijnse staat heeft daar nooit bestaan. De Jordaniërs hebben het [betwiste gebied] in 1950 met geweld geannexeerd, annexatie die door nagenoeg niemand werd erkend [zelfs niet door de Arabische Liga].
Vandaar dat op zijn slechtst het gebied thans in een bepaald wettelijk vacuüm valt. Gezien onze historische rechten, bestaat er geen moreel beletsel om dat vacuüm op te vullen.
Toen Meir Shamgar algemeen procureur van Israël was, meldde hij zich vrijwillig aan om de Geneefse Conventie en de richtlijnen van Den Haag toe te passen in Judea en Samaria. Dat was geen instructie om te bezetten maar eerder als een humanitaire geste tegenover de Palestijnen. In die lang vervlogen dagen bestond er hier een algemene consensus dat een Palestijnse staat een idioot idee was. De promotoren van terugtrekking [uit de 'bezette' gebieden] baseerden zich meestal op demografische argumenten.
Het kletsen over ‘bezetting’ begon zich doorheen de jaren te ontwikkelen, toen de demografische bedreiging er niet in slaagde om Kiryat Arba en zijn omgeving te ontwortelen. *In historisch perspectief, is dit geklets een vrij recente kwestie. Indien Benjamin Netanjahoe snel de conclusies van het Comité van Levy goedkeurt, zou hij alsnog het tij kunnen keren. Zijn Engels is goed genoeg om ook de leken te overtuigen.
*Ook de Egyptenaar Yasser Arafat, zelf niet eens een ´palestijn`, begon deze leugen-propaganda van ´bezetting´ de wereld in te schreeuwen, na de oprichting van de terreurorganisatie PLO in 1964, als een wereldwijde hersenspoeling en valse indoctrinatie, waar de anti-Israël-media maar gretig mee aan de haal ging, en vandaag de dag, tegen alle historische feiten in, algemeen geaccepteerd en overgenomen is door de meeste regering -en wereldleiders.
Bron: Brabosh
