Terwijl zojuist opnieuw twee raketten in de regio Tel Aviv zijn ontploft en het Israëlische leger doorgaat met de voorbereidingen voor een grote grondoperatie tegen Hamas, roepen Nederland en andere landen Israël weer eens op tot een 'proportioneel' antwoord.
Maar wat is 'proportioneel' als je tegenover een vijand staat die in enkele dagen honderden raketten op je afvuurt -en ruim 60.000 sinds de oprichting van Israël- en die nog altijd officieel zweert je totaal te willen vernietigen?
De internationale reactie op het aanhoudende geweld was voorspelbaar. De Arabische / moslimlanden veroordeelden uitsluitend de Israëlische 'agressie', en het Westen, dat zich tot nu toe opvallend begripvol opstelde, begint Israël inmiddels op te roepen om 'proportioneel' te reageren.
Dat is echter precies wat Israël al tientallen jaren gedaan heeft en wat er enkel voor gezorgd heeft dat Hamas de macht in Gaza kon overnemen om daar vervolgens een enorm terreurbolwerk van te maken. Een 'proportioneel' Israëlisch antwoord stelde Hezbollah in staat om de Tweede Libanonoorlog te overleven en een nieuwe, ongekend grote hoeveelheid van tienduizenden raketten aan te leggen.
Nu doet de wereld echter of Israël zich gesteld ziet tegenover een klein clubje fanatiekelingen, enkele verdwaalde individuele moordenaars en terroristen, terwijl de rest van de 'arme Palestijnen' onschuldig is.
Daarbij wordt gemakshalve vergeten dat Hamas tijdens verkiezingen de ruime meerderheid van de Palestijnse kiezers achter zich kreeg. Ook de Palestijnse Arabische bevolking in Judea en Samaria staat massaal achter Hamas en/of de collega terroristen van de PLO, onderdeel van de Palestijnse Autoriteit van Mahmoud Abbas.
De Joodse staat wordt daarom geconfronteerd met een complete vijandige samenleving. De drie doden die eergisteren in Kiryat Malachi vielen als gevolg van een Palestijnse raketinslag waren de meest recente slachtoffers van de oorlog tussen Israël en die islamitische samenleving.
Tijdens de Eerste Intifada, toen Joodse burgers regelmatig werden vermoord door Arabische bommen, raketten en terreurbendes, verloor Israël de strijd omdat het, zoals het buitenland graag wilde, 'proportioneel' reageerde en niet zijn volle militaire kracht inzette, iets dat de huidige raketaanvallen uit Gaza had kunnen voorkomen.
Zelfs onder Israëls supporters in het Westen lijkt men te denken dat de Joodse staat zich aan een hogere ethische standaard moet houden en de feitelijke immuniteit van een samenleving die massaal achter het beestachtige terrorisme staat maar voor lief moet nemen. Het is juist deze illusie van vrede die de voortdurende haatmisdaden tegen het Joodse volk mogelijk blijft maken.
21 jaar na de eerste Golfoorlog is Israël nog steeds de enige 'ingebunkerde' democratie ter wereld en wordt het meedogenlozer dan ooit tevoren gedemoniseerd, geïsoleerd en in een virtuele getto gestopt.
Het kleine Israël heeft geen enkele strategische diepte en zou in theorie daarom gemakkelijk vernietigd en uitgeroeid kunnen worden, iets wat de Palestijnen en bijna alle andere Arabieren en moslims liever vandaag dan morgen zien gebeuren omdat alleen al het bestaan van één vierkante centimeter Joods land volgens hun religie een belediging van Allah en zijn profeet is.
Het is te hopen dat Israël zijn les geleerd heeft en deze keer anders reageert dan in het verleden. Aangezien de terreur tegen Israël massaal en collectief wordt gesteund door de Palestijnen en Arabieren, wordt het misschien eens tijd voor een massaal en collectief antwoord.
Nu de Joodse en Israëlische bevolking massaal de schuilkelders in moet vluchten vragen velen zich af of het Westen hen deze keer wél tijdig te hulp schiet of dat ze het toch weer totaal alleen tegen een enorme overmacht moeten opnemen. Toen heette het monster het nazisme, nu is het de islam.
Bron: Xandernieuws
