Heuvels (bergen) van Judea (Israel)Onlangs stelde de Nederlandse minister Timmermans voor om producten uit Israëlische nederzetting niet langer te labelen als ‘afkomstig uit Israël’. De producten zouden immers geproduceerd zijn in de bezette Palestijnse gebieden. Het verdient aanbeveling deze terminologie nader te onderzoeken. Want kan er eigenlijk wel gesproken worden van bezet gebied? Is de streek, die pas sinds 1950 de Westbank heet, juridisch gezien bezet gebied? Nee, dat is niet het geval.
westbank2Een belangrijk besef in het begrijpen van de correcte juridische status van de Westbank, is dat het gebied voor 1948 geen erkende soeverein had. Na de proclamatie van de staat Israël in 1948 vielen Egypte, Syrië, Libanon, Irak, Jemen, Saoedi Arabië en Jordanië de jonge staat Israel aan.
Tijdens deze, door de Arabieren geïnitieerde vernietigingsoorlog, won Jordanië grond en bezette zij het gebied dat destijds bekend stond als Judea en Samaria. In 1950 doopte zij de streek om tot de West Bank. Zelfs de andere Arabische staten erkende de legaliteit van de Jordaanse bezetting van dit gebied destijds niet.
Van 5 tot 11 juni 1967 woedde de zesdaagse oorlog. Israel zag zich wederom geconfronteerd met een Arabische vernietigingsoorlog. Om deze oorlog te overleven voerde Israel een offensieve verdedigingsoorlog waarbij met name de Israëlische luchtmacht de vijandelijke luchthavens en luchtmachten onschadelijk wist te maken voordat de fragiele grenzen van Israel onder druk kwamen te staan. In dit proces dreef Israël de Jordaniërs terug, en ‘heroverde’ hierbij de West Bank. Hier zit de crux.
Omdat het gebied voor de Jordaanse bezetting geen erkende soeverein had, en de Jordaanse bezetting niet als legaal is erkend, geldt de huidige Israëlische aanwezigheid ook niet als bezetting. Van wie bezetten zij dan immers land? Om deze reden is de enige juiste term: betwiste gebieden, net als bij andere soortgelijke casussen zoals West Sahara, Zubarah, Thumbs Island en nog een hele lijst aan gebieden.
De Gaza strip gold en de Westbank geldt als betwist gebied, omdat er voor de Israëlische aanwezigheid geen erkende soeverein van deze gebieden was. Een ander verhaal ging op voor de Sinai woestijn en gaat nog steeds op voor de Golan hoogte, daar deze gebieden wel een erkende soeverein hadden voor de Israëlische aanwezigheid: Egypte en Syrië.
Tijdens de zesdaagse oorlog in 1967 veroverde Israël de Sinai woestijn op Egypte. Volgens het internationaal recht mag een staat uit zelfverdediging een gebied tijdelijk bezetten. Hierbij geldt dat het gebied net zolang behouden mag worden als de dreiging, die in eerste instantie tot de bezetting leidde, blijft bestaan. Zo geschiedde het dus ook dat in 1978 Israel en Egypte de Camp David akkoorden tekenden, waarop Israel zich terugtrok uit de Sinai woestijn en het gebied terug gaf aan Egypte.
Voor de Golan hoogte gaat een soortgelijk verhaal op, alleen bestaat er geen vredesbestand tussen Israël en Syrië. Zolang dit er niet is, heeft Israël het recht de Golan hoogte te bezetten omdat het van vitaal strategisch belang is voor de Israëlische veiligheid. Even samengevat: de Westbank is geen bezet gebied, maar betwist gebied. De Golan-hoogte is wel bezet gebied, maar niet wederrechtelijk.
Er is overigens nog niet duidelijk welk label Timmermans dan wel aan de producten uit nederzettingen wil geven. Een label dat alle partijen recht zou doen lijkt mij de het volgende: Producten uit betwiste gebieden – die voor 1950 bekend stonden als Judea en Samaria, maar na een mislukte Jordaanse vernietigingscampagne door de illegale Jordaanse bezetter zijn omgedoopt tot de Westbank – waar als de Palestijnse vertegenwoordigers hier oprechte interesse in hadden, allang een Palestijnse staat had kunnen floreren.
Bron: dagelijksestandaard
Ons Commentaar: Wij bestrijden de leugen van 'bezette' gebieden en/of 'palestijnse' gebieden, al vele jaren. Zie: "Bezetting" De grote leugen!
