donderdag 10 september 2009

"Bezetting" De grote leugen!

Als een leugen maar vaak genoeg herhaald wordt, dan is het bekend dat deze leugen uiteindelijk gezien gaat worden als een vastgestelde waarheid. In dit bericht zullen wij er een aantal noemen, terwijl wij om ons heen kijken en de gevaren zien van het mogelijk herhalen van de geschiedenis. Ook de opkomst van het rechts-extremisme en veel gevallen van anti-semitisme in een Europese landen, waarbij Joodse Synagogen in brand zijn gestoken en Joden bedreigd of in elkaar geslagen zijn, is een reden voor het publiceren van dit artikel (geschreven door Jerry Golden, vertaald door mij). Hebben wij dan niets geleerd van hetgeen geschiedt is? Wij gaan het hebben over de Grote Leugens in het huidige Israelisch/Palestijns conflict:

- De 'bezette' gebieden:
De enige illegale bezetting sinds de VN resolutie van verdeling in 1947 was toen Jordanie, Samaria en Judea bezette en het de 'West Bank' begonnen te noemen, en Gaza bezet werd door Egypte. Het waren Egypte, Jordanië en Syrië die oorlog voerden tegen de pasgeboren staat Israël, en hoopten het te vernietigen. Aan het einde van die oorlog eiste Egypte illegaal Gaza op, en Jordanië claimde op onwettige wijze Samaria en Judea op. Jordanië noemde het zelfs Trans-Jordanië [Westbank/Westoever], en tot aan de dag van vandaag hebben de meeste 'Palestijnen' Jordaanse paspoorten. (Die momenteel door Jordanië nu afgepakt zijn, om Israël nog meer met deze van hun Arabische 'broeders' in hun maag te splitsen, en het conflict op de spits te drijven).

- 'Palestijns' Land:
Toen Jordanië en Egypte het gebied bezette wat nu 'Palestijnse gebieden' genoemd wordt, (1948-1967) hadden geen van de Arabieren hier problemen mee, en er werd met geen woord gerept over Palestijnse gebieden die "Palestina" genoemd zou moeten worden. Simpelweg omdat het idee van een Palestijnse Staat nog nooit in het hoofd - van de Arabieren die daar woonde - op was gekomen. Simpelweg omdat het meerendeel gemigreerde Arabieren waren, die vanaf 1917 tot aan 1948 uit de naburige Staten kwamen, dus een 'thuisland' helemaal niet aan de orde was. Voor 1948 woonden er Joden en Arabieren in wat de Romeinen 'Palestinea' hadden genoemd, dus waren het beiden zogezegd Palestijnen. Maar als je de geschriften terug leest van iedere grote historicus, dan zie je dat dit land grotendeels verlaten was, voordat de Engelsen het in 1917 van de Turken afnamen (na 600 jaar Ottomaans/Turks/Islamitische bezetting/overheersing, was er ook noit sprake geweest van een 'Palestijns' volk, of land van de 'Palestijnen'). Deze mensen die 'Palestijnen' worden genoemd zijn gewoon Arabieren die daar kwamen om werk en een bestaan te zoeken.

- Legitimiteit voor 'Palestijnse Staat:
Een van de argumenten van de Arabieren die nu in Israël wonen (zogenoemde 'Palestijnen') is, dat de PLO geformeerd is in 1964 en hun zaak gerechtvaardigd zou zijn, omdat het geformeerd is voor de zesdaagse oorlog van 1967, en het begin van de zogenaamde 'bezetting'. Maar het moet ook goed begrepen worden dat de PLO geformeerd werd om de Staat Israël te bevechten en niet om de 'bezette gebieden' te heroveren. Omdat toen ze destijds begonnen er nog geen 'nederzettingen' waren, en Jordanië en Egypte het bestuur hadden over wat nu genoemd wordt 'Westbank' (Judea & Samaria) en 'Gaza'. Deze feiten alleen al maken het geheel duidelijk dat de organisatie van Yasser Arafat's "Fatah" (nu PA genoemd) maar één verlangen heeft en dat is de vernietiging van de Staat Israël, en niet het stichten van een Palestijnse Staat. Want in 1967 vielen Jordanië, Egypte en Syrië, Israël aan, die toen nog steeds gebonden was aan de wapenstilstand van de in 1949 vastgestelde grenzen.

- Christenen zijn 'veilig' in de door Fatah/Hamas gecontroleerde gebieden:
De drie landen die Israin l in 1967 binnen hun landsgrenzen aanvielen, zeiden tegen de gehele Arabische Wereld dat de Joodse Staat op het punt stond vernietigd te worden. Dat iedere Jood de zee in gedreven zou worden, dat het eerst de 'Zaterdag' zou zijn en dan de 'Zondag', bedoelende dat nadat zij alle Joden vermoord zouden hebben, zij het probleem van de Christenen in het land ook zouden oplossen. Aangezien Hezbollah, Hamas, Jihad, Fatah, en vele andere terroristische organisaties beloofd hebben om alle Joodse steden te willen 'bevrijden' inclusief geheel Jerusalem, Tel Aviv, Haifa, etc., etc., was Arafat hierop geen uitzondering. Aangezien in de K'oran [De Tafel al-Maidah 5.51] staat dat Joden en Christenen elkaars vrienden zijn, en dus voor 'Allah' afvallig (onrechtvaardig) zijn, beloofd dit ook voor de echte Christenen niet veel goeds. De meeste wedergeboren Christen Palestijnen, die de afgelopen tijd in de zgn. 'autonome' gebieden (en nu Hamas in Gaza ), onder het schrikbewind van Yasser Arafat's corrupte politie-staat (Fatah) leefden, zijn inmiddels vertrokken of weggevlucht en leven nu in Israël of in het buitenland.

- De Joden hebben de oorspronkelijke bewoners verdreven:
Zoals eerder beschreven hebben er altijd al Joden gewoont in Palestina en Jeruzalem. Nadat de Romeinse Veldheer Titus in 70 na Christus, de Joodse Tempel van God had verwoest, deporteerden de Romeinen de Joden en demoniseerden hen. Toch zijn er al die eeuwen heen achterblijvers geweest. Voor de Tweede Wereldoorlog hadden Joodse boeren en grootgrondbezitters veel land gekocht van de plaatselijk wonende Arabieren (en gematigd positief waren t.o.v. de voordelen van het Zionisme), soms voor exorbitante prijzen.


Zionist leaders continuing purchasing land from friendly sheiks in the area (1929, British controlled) what then was called Palestine

"Every acre of land acquired by the Jews has been bought at a price fixed by buyer and seller"

Nadat zij toen zagen dat het de Joden goed ging, wilde zij, hetgeen zij zelf voor veel geld verkocht hadden, terug hebben. Na de verrassings aanval van 1967 op Israël, moesten de Arabieren afdruipen, en Israël nam het land over dat deel was van het Mandaat dat de Britten in 1922 in bezit hadden, in wat nu "de reconstitutie van de Joodse Staat" werd. Vanaf die dag is er niets veranderd om het recht te doen ophouden voor de Jood om zijn door God gegeven Thuisland te vestigen. Dus als er al sprake zou zijn van het 'bezetten' van iets, dan is het geen Arabisch land, maar Gods land, en het is God die het de Jood gegeven heeft als een erfenis en eeuwig durende belofte, en niet aan het zaad van Ishmaël, maar aan het zaad van Abraham, Izaak en Jacob.




and here: "Occupation" The Big Lie!